แคลเซียมออกไซด์ (Calcium oxide) เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่า ปูนขาว หรือ ปูนเผา หรือในรูปของหินตะกอนว่า หินปูน เป็นสารเคมีที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย มันเป็นสีขาว ,กัดกร่อน ,ผลึกของแข็งอัลคาไล ในอุณหภูมิห้อง
แคลเซียมออกไซด์ เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการเผาหินปูน (Limestone) ซึ่งเป็นหินตะกอนประกอบด้วยแคลเซียมคาร์บอเนต (CaCO3) เป็นส่วนใหญ่ เพื่อให้หินปูนมีอุณหภูมิสูงจนถึงจุดที่คาร์บอเนตหลอมละลาย จนกระทั่งเกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ซึ่งเรียกว่า กระบวนการแคลซิเนชั่น (calcination) โดยบริษัทใช้ความร้อนสูงในการเผาที่อุณหภูมิประมาณ 900 องศาเซลเซียสในระบบปิด ใช้เวลาประมาณ 18 ชั่วโมง ซึ่งผลิตภัณฑ์ที่ได้มีลักษณะเป็นก้อนสีขาว ขนาด 1.5-4 นิ้ว ประกอบด้วยแคลเซียมออกไซด์ประมาณร้อยละ 85 ขึ้นไป และสารทางเคมีอื่นๆ เช่น แมกนีเซียมออกไซด์ (MgO) และ เฟอร์ริกออกไซด์ (Fe2O3) โดยปูนขาวมีคุณสมบัติความเป็นด่างสูง มีค่า pH ประมาณ 12.2 ซึ่งเมื่อทำปฏิกิริยากับน้ำแล้วจะเกิดความร้อนสูงแล้วละลายจนเหลือแกนเพียงเล็กน้อย
ผลิตภัณฑ์ที่ได้จะมีคุณสมบัติแตกต่างกัน เช่น ปริมาณแคลเซียมออกไซด์ที่มี (Available CaO), ปริมาณสารเคมีอื่นที่เจือปน (อาทิเช่น แมกนีเซียมออกไซด์ (MgO), เฟอร์ริกออกไซด์ (Fe2O3) ซิลิกอนไดออกไซด์ (SiO2)), ค่าความชื้น, ปริมาณแกนที่เหลือเมื่อละลายน้ำ, ความสัมพันธ์ระหว่างความร้อนและเวลาเมื่อทำปฏิกิริยากับน้ำ (Reactivity), ขนาดผลิตภัณฑ์ เป็นต้น ทั้งนี้ปัจจัยที่แตกต่างดังกล่าวขึ้นอยู่กับชนิดของหินปูน เชื้อเพลิงที่ใช้เผา และกระบวนการ/เทคนิคในการเผา
